گرفتن مهریه در دوران عقد 

_{^{پاسخ  -  وصول مهریه در عقد – زوجه باکره}}

• با توجه و بررسی ماده 1082 قانون مدنی زن به محض عقد صاحب و مالک مهریه می گردد و در این رابطه می تواند به صورت مستقل هر تصرفی که بخواهد و مخالف قانون نباشد می تواند انجام دهد چرا که قانون اساسی در اصل 47 مالکیت را محترم شمرده است و زن نیز مالک مهریه است.
• نکته مهمی که به آن باید توجه داشت این است که در حالتی که زوجه باکره است و عمل نزدیکی نیز صورت نپذیرفته است، زوجه هنگامی می تواند تمام مهریه را مطالبه کند که این مطالبه یا درخواست در ضمن یا بعد از درخواست طلاق نباشد در غیر این صورت زوجه تنها مالک نصف مهریه است.
• همچنین نکته قابل توجه دیگر این است که در دوران عقد اگر زوجه بعد از وصول و دریافت مهریه تقاضای طلاق دهد و همچنان باکره باشد و عمل نزدیکی صورت نگرفته است می بایست مازاد بر نصف مهریه را به زوج رد نماید در غیر این صورت زوج می تواند از طریق دادگاه صالح زوجه را ملزم به استرداد مازاد بر نصف مهریه نماید و قانونگذار به این موضوع در ماده 1092 قانون مدنی پرداخته است.
• همچنین باید توجه داشت که با توجه به نظریه دیوان عالی کشور، نیازی به اثبات عدم پارگی پرده بکارت زوجه نیست بلکه صرفا عدم نزدیکی می بایست در پزشکی قانونی ثابت گردد.
• البته نکته دیگر حق حبسی است که قانونگذار در اختیار زوجه قرار داده است و تا زمانی که پس از مطالبه مهریه آن را دریافت نکند می تواند تمکین نکرده و این عدم تمکین دلیلی بر تعلق نگرفتن نفقه به زوجه نیست و زوج ملزم است نفقه زوجه را پرداخت نماید.
• همچنین باید توجه داشت در صورت فسخ نکاح، زوجه از پرداخت مهریه معاف است ولی اگر فسخ نکاح در دوران عقد به دلیل عنن و ناتوانی جنسی مرد باشد، زوج می بایست نصف مهریه را به زوجه پرداخت نماید.
• در خصوص وصول و اجرای مهریه نیز در دوران عقد و باکره بودن زوجه همان شرایط بعد از عقد و یا باکره نبودن زوجه می باشد و از طریق دایره اجرای ثبت و یا دادخواست به دادگاه خانواده قابل وصول است ولی همانطور که اشاره شد در صورتی که زوجه تمام مهریه را دریافت کرده باشد و در حالی که باکره است تقاضای طلاق دهد می بایست مازاد بر نصف مهریه را به زوج استرداد نماید.

این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.

_{^{پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص گرفتن مهریه در دوران عقد}}

♦  در خصوص پاسخ به این سوال باید گفت که با توجه به اینکه قسط های ماشین تقریبا تمام شده است زوجه می تواند پس از اتمام قسط به عنوان محکوم له شناخته شود و ماشین را توقیف کند و به این نکته هم باید توجه داشت که در صورت انتقال اموال در مدت زمانی کمتر از یک سال قبل از دادخواست مطالبه مهریه، با توجه به ماده 21 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی، این عمل فرار از دین محسوب می شود و برای آن مجازات کیفری در نظر گرفته شده است.

♦  البته با توجه به این که پدر شما قسط ها را پرداخت کرده و ماشین را به شما هدیه نموده، می توانید دادخواست رجوع از هبه دهید. برای اطلاعات بیشتر بهتر است با یک وکیل مشورت نمایید.

_{^{مستندات قانونی - مطالبه مهریه در دوران عقد}}

اصل 10 قانون اساسی

از آنجا که خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی است، همه قوانین و مقررات و برنامه‌ریزی‌های مربوط باید در جهت آسان کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.

بند 3 اصل 21 قانون اساسی

دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید و امور زیر را انجام دهد:
۳- ایجاد دادگاه صالح برای حفظ کیان و بقای خانواده.

ماده 1082 قانون مدنی

به مجرد عقد زن مالک مهر میشود و میتواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.
تبصره (الحاقی ۱۳۷۶/۴/۲۹) - چنانچه مهریه وجه رایج باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تادیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر اینکه زوجین در حین اجرای عقد به نحو دیگری تراضی کرده باشند.

ماده 1085 قانون مدنی

زن میتواند تا مهر به او تسلیم نشده از ایفاء وظائفی که در مقابل شوهر دارد امتناع کند مشروط بر اینکه مهر او حال باشد و این امتناع ‌مسقط حق نفقه نخواهد بود.

ماده 1092 قانون مدنی

هر گاه شوهر قبل از نزدیکی زن خود را طلاق دهد زن مستحق نصف مهر خواهد بود و اگر شوهر بیش از نصف مهر را قبلا داده باشد‌ حق دارد مازاد از نصف را عیناً یا مثلا یا قیمتا استرداد کند.

ماده 1093 قانون مدنی

هر گاه مهر در عقد ذکر نشده باشد و شوهر قبل از نزدیکی و تعیین مهر زن خود را طلاق دهد زن مستحق مهرالمتعه است و اگر بعد از ‌آن طلاق دهد مستحق مهرالمثل خواهد بود.

ماده 21 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی

انتقال مال به دیگری به هر نحو به‌وسیله مدیون با انگیزه فرار از ادای دین به نحوی که باقیمانده اموال برای پرداخت دیون کافی نباشد، موجب حبس تعزیری یا جزای نقدی درجه شش یا جزای نقدی معادل نصف محکوم‌ به یا هر دو مجازات می‌شود و در صورتی که منتقلٌ‌‌الیه نیز با علم به موضوع اقدام کرده باشد در حکم شریک جرم است. در این صورت عین آن مال و در صورت تلف یا انتقال، مثل یا قیمت آن از اموال انتقال‌گیرنده به عنوان جریمه اخذ و محکوم‌ به از محل آن استیفاء خواهد شد.

این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.

پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما