پاسخ – لغو یا محدود کردن حق ملاقات و حضانت مادر
- مطابق ماده 1169 قانون قانون مدنی و در صورت جدایی محل زندگی ابوین یا عدم توافق پدر و مادر در نگهداری از کودک پس از طلاق، حضانت فرزند تا سن 7 سالگی وظیفه ی مادر بوده و پس از این سن تا سن بلوغ، یعنی نه سالگی در دختر و 15 سالگی در پسر، وظیفه ی پدر می باشد و پس از این سن خود فرزند به تشخیص خود یکی از والدین را برای ادامه ی زندگی انتخاب می نماید.
- مسئله ی مهم در این خصوص حق ملاقات طرفی می باشد که حضانت را برعهده ندارد.
- به موجب ماده 54 قانون حمایت از خانواده هرگاه کسی که مسئول حضانت طفل است مانع ملاقات فرزند با اشخاص ذی حق شود، بار اول به پرداخت جزای نقدی در جه هشت و در صورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم می گردد.
- همچنین ماده 40 قانون مذکور در رابطه با استنکاف یا ممانعت از اجرای حکمی که در رابطه با حضانت طفل است ضمانت اجرای بازداشت به تقاضای ذي نفع و به دستور دادگاه صادركننده رأي نخستين تا زمان اجراي حكم را در نظر گرفته است.
- با وجود آنکه قانون برای حضانت فرزند در صورت عدم توافق زوجین مقرراتی را مشخص نموده است، امکان سلب حضانت در شرایطی وجود خواهد داشت.
- سلب و لغو حضانت مطابق ماده 1173 قانون مدنی در صورت عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر باشد، دادگاه می تواند به درخواست اقربای طفل یا قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضایی تصمیمی که به صلاح طفل باشد اتخاذ نماید.در ادامه، این ماده مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی را بیان نموده که حصری نبوده و تنها از باب نمونه می باشند:
1- اعتیاد زیان آور به الکل، مواد مخدر و قمار
2- اشتهار به فساد اخلاق و فحشا
3- ابتلا به بیماري¬هاي روانی با تشخیص پزشکی قانونی
4- سوءاستفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضداخلاقی مانند فساد و فحشا، تکدي¬گري و قاچاق
5- تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف
- بنابراین در صورت تحقق یکی از موارد فوق یا هر موردی که به تشخیص قاضی اثبات کننده ی انحطاط اخلاقی یا عدم مراقبت فرد حضانت کننده از فرزند باشد، همچنین در صورت تحقق جنون پدر یا مادر یا ازدواج او یا فوت یکی از ابوین حضانت سلب گردیده و به طرف دیگر واگذار می گردد.
این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.
پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص سلب و لغو حضانت به دلیل عدم صلاحیت اخلاقی مادر
♦ در پاسخ به پرسش مطرح شده باید گفت امکان لغو و سلب حضانت به دلیل عدم صلاحیت اخلاقی مادر توسط شما وجود دارد.
♦ بدین منظور شما به عنوان مدعی با در دست داشتن ادله و مدارک مبی بر اثبات این ادعایتان می توانید دادخواست سلب حضانت فرزند به طرفیت زوجه مطرح نمایید.
♦ در خصوص پرسش دوم شما و تعیین زمان و مکان ملاقات با فرزند باید گفت اگر میان شما توافقی در این خصوص حاصل شود دادگاه بر اساس آن عمل خواهد نمود. در غیر این صورت دادگاه مطابق مصالح کودک مکانی را برای ملاقات تعیین خواهد نمود.
♦ زمان ملاقات نیز قابل افزایش و کاهش خواهد بود و این امر نیاز به تنظیم دادخواست دارد.
این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.
مستندات قانونی - لغو سلب حضانت و ملاقات
ماده 1168 قانون مدنی
نگاهداري اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است
ماده 1169 قانون مدنی
برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است.
تبصره - بعد از هفت سالگی درصورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد.
ماده ۱۱۷۰ قانون مدنی
اگر مادر در مدتی که حضانت طفل با او است مبتلا به جنون شود یا با دیگری شوهر کند حق حضانت با پدر خواهد بود.
ماده ۱۱۷۱ قانون مدنی
در صورت فوت یکی از ابوین حضانت طفل با آنکه زنده است خواهد بود هر چند متوفی پدر طفل بوده و برای او قیم معین کرده باشد.
ماده ۱۱۷۲ قانون مدنی
هیچ یک از ابوین حق ندارند در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگاهداری او امتناع کند در صورت امتناع یکی از ابوین حاکم باید به تقاضای دیگری یا به تقاضای قیم یا یکی از اقرباء و یا به تقاضای مدعیالعموم نگاهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت به عهده اوست الزام کند و در صورتی که الزام ممکن یا موثر نباشد حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد به خرج مادر تامین کند.
ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی
هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر باشد، محکمه می تواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضائی هر تصمیمی را که برای حضانت طفل مقتضی بداند، اتخاذ کند.
موارد ذیل از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از والدین است:
۱) اعتیاد زیان آور به الکل، مواد مخدر و قمار.
۲) اشتهار به فساد اخلاق و فحشاء.
۳) ابتلا به بیماریهای روانی با تشخیص پزشکی قانونی.
۴) سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و فحشاء، تکدی گری و قاچاق.
۵) تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف.
ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی
در صورتی که به علت طلاق یا به هر علت دیگر ابوین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند هر یک از ابوین که طفل تحت حضانت او نمیباشد حق ملاقات طفل خود را دارد تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوطه به آن در صورت اختلاف بین ابوین با محکمه است
ماده ۱۱۷۵ قانون مدنی
طفل را نمیتوان از ابوین و یا از پدر و یا از مادری که حضانت با اوست گرفت مگر در صورت وجود علت قانونی.
ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده 1391
هرگاه مسوول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذی حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و درصورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم میشود.
ماده ۴۰ قانون حمایت خانواده 1391
هرکس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف کند یا مانع اجرای آن شود یا از استرداد طفل امتناع ورزد، حسب تقاضای ذینفع و به دستور دادگاه صادرکننده رای نخستین تا زمان اجرای حکم بازداشت میشود.
ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده 1391
هرگاه دادگاه تشخیص دهد توافقات راجع به ملاقات، حضانت، نگهداری و سایر امور مربوط به طفل برخلاف مصلحت او است یا در صورتی که مسوول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند ویا مانع ملاقات طفل تحت حضانت با اشخاص ذی حق شود، میتواند در خصوص اموری از قبیل واگذاری امر حضانت به دیگری یا تعیین شخص ناظر با پیشبینی حدود نظارت وی با رعایت مصلحت طفل تصمیم مقتضی اتخاذ کند.
تبصره ـ قوه قضائیه مکلف است برای نحوه ملاقات والدین با طفل ساز و کار مناسب با مصالح خانواده و کودک را فراهم نماید. آییننامه اجرائی این ماده ظرف ششماه توسط وزارت دادگستری تهیه میشود و به تصویب رئیس قوه قضائیه میرسد.
این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.
پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما